• 23 grudnia 2024

TABLICA DLA „BŁYSKA”

W Wysocku Wielkim odsłonięto tablicę upamiętniającą kapitana Jana Kempińskiego pseudonim „Błysk” – jednego z najsłynniejszych i najbardziej brawurowych żołnierzy wyklętych, pochodzących z południowej Wielkopolski.

Tablicę, ufundowaną przez gminę Ostrów Wielkopolski, odsłonięto na budynku Gminnego Ośrodka Kultury w Wysocku Wielkim, z udziałem wójta Piotra Kuroszczyka i sekretarza Dariusza Pryczaka.

- dsc_1658_fotor.jpg

Wójt Piotr Kuroszczyk podkreślał związki „Błyska” z regionem.

– Jan Kempiński, czyli kapitan „Błysk”, urodził się w Jaskółkach. Dzisiaj to jest gmina Raszków, ale po wojnie te gromady przedstawiały się różnie. Jaskółki, ze Świeligowem, Lamkami, Gorzycami należały do jednej gromady. Dlatego uważam, że każdy moment jest dobry, żeby uczcić żołnierzy wyklętych, którzy też tutaj żyli, mieszkali w powiecie ostrowskim i często za swoje ideały musieli zapłacić życiem. W Wysocku Wielkim mieszka jeszcze najmłodszy brat „Błyska”, pan Włodzimierz Kempiński ze swoimi dziećmi. Mam nadzieję, że nie tylko on, ale też inni mieszkańcy Wysocka Wielkiego, goście będą mogli przyjść tutaj pod tablicę i wspomnieć żołnierzy wyklętych – mówił wójt gminy Ostrów Wielkopolski podczas odsłonięcia tablicy.

84-letni Włodzimierz Kempiński również był obecny na uroczystości, podczas której wspominał między innymi dramatyczne okoliczności aresztowania swojego starszego brata.

- dsc_1690_fotor.jpg

W uroczystości udział wzięli również, między innymi: sekretarz gminy Dariusz Pryczak, radni gminni: Rafał Dolata i Henryk Kwiecień, sołtys Wysocka Wielkiego Ryszard Dymny oraz reprezentanci biur: minister Marleny Maląg i posła Andrzeja Grzyba oraz organizacji społecznych z terenu Wysocka Wielkiego i inni goście.

Za swoją walkę z komunistycznym aparatem represji, Jan Kempiński został w 1946 roku skazany w pokazowym procesie na śmierć, a wyrok wykonano.

Biografię „Błyska” przedstawił sekretarz gminy Dariusz Pryczak. Oto jej fragmenty.

Jan Kempiński „Błysk” – żołnierz wyklęty

Jan Kempiński, pseudonim „Błysk” urodził się 4  lutego 1921 roku w Jaskółkach. W czasie II Wojny Światowej bardzo szybko zaangażował się w działalność konspiracyjną wstępując do Związku Walki Zbrojnej Armii Krajowej.

Został wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec, gdzie został włączony do     konspiracyjnego plutonu i podjął pierwsze działania małego sabotażu.

W roku 1943 został aresztowany przez Gestapo i przeszedł ciężkie śledztwo. Uciekł w trakcie leczenia szpitalnego, przedostał się na Kielecczyznę, gdzie wstąpił do oddziału partyzanckiego kpt. Kaszyńskiego „Nurta”. Za udział w walkach w Górach Świętokrzyskich został odznaczony dwukrotnie Krzyżem Zasługi, Krzyżem Walecznych i Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

W kwietniu 1944 został wysłany na Lubelszczyznę, gdzie został wcielony do kompanii kpt. Dębińskiego „Kmicica”, a następnie w oddziale kpt Filisiuka „Jaremy” w Inspektoracie Armii Krajowej Chełm.

Za postawę w Akcji „Burza” został ponownie dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.

Po wkroczeniu do Polski Armii Czerwonej wstąpił do MO w Lublinie. Po dwóch tygodniach zdezerterował z rozkazu „Jaremy” i powrócił do oddziału.

W czerwcu 1945 r. na mocy porozumienia między WSGO „Warta” a dowództwem lubelskiej konspiracji przeniesiony wraz z kilkunastoma partyzantami do Wielkopolski. Stworzył oddział dyspozycyjny Okręgu WSGO „Warta”, który operował na terenie Inspektoratu Ostrów Wielkopolski WSGO „Warta” – miedzy innymi na terenie dzisiejszego powiatu ostrowskiego.

W szczytowym okresie liczył on ok. 100 partyzantów. Przeprowadził szereg brawurowych akcji przeciwko funkcjonariuszom aparatu represji, między innymi w Sulmierzycach, Koźminie Wlkp, Krzywosądowie i Raszkowie.

22 X 1945 r. jego oddział został rozbity pod Odolanowem przez grupę operacyjną NKWD. W czasie walki stracił 24 partyzantów. 17 XII 1945 r. „Błysk” został aresztowany w Poznaniu przez UB. 4 V 1946 r. WSR w Poznaniu skazał go w sfingowanym procesie na karę śmierci. 21 VI 1946 r. został rozstrzelany w Poznaniu. Miejsce pochówku pozostaje nieznane.

W 1992 Sąd Wojewódzki w Poznaniu unieważnił wyrok, przywracając honor i pamięć kpt. Janowi Kempińskiemu.

Edyta Denkowska

Read Previous

Pierzawka, czyli darcie pierza w Daniszynie

Read Next

W GORZYCACH WIELKICH PAMIĘTALI O NIEPODLEGŁEJ

Leave a Reply